Cyrano de Bergerac tan

fakat ne halt etmeye girdi,
ne halt etmeye girdi alemin gemisine?...
felsefeyi severdi , fiziktende anlardi,
sairdi, musikide hayli behresi vardi.
laf altında kalmazdı, yaman bir silahsordu;
baskasi hesabina asik olurdu.
rahmetlinin cyrano de bergerac tı adi;
her sey olayım derken hicbirsey olamadi!



cyrano
ya ne yapmak lasimmis?
saglam bir dayi bulup catmak sirnasik gibi,
bir agac govdesini, tipki sarmasik gibi,
yerden etekleyerek velinimet sanmak mi?
kudretle davranmayip hileyle tirmanmak mi?
istemem eksik olsun! herkes gibi, kosarak,
yabanin zenginine methiyeler mi yazmak?
yoksa nazirin yuzu gulecek diye bir an
karsisinda takla mi atmak lasim her zaman?
istemem eksik olsun! ricaya mi gitmeli?
kapi kapi dolasip pabuc mu eskitmeli?
yoksa nasir mi tutsun surunmekten dizlerim?
yahut egilmekten mi agrisin otem berim?
istemem eksik olsun! taziya tut, tavsana
kac mi demeli? belki kaz gelir diye bana
tavuk mu gondermeli? yoksa bir fino gibi
susta durmak midir ki, acep en munasibi?
istemem eksik olsun! bir kibar salonunda
kucak kucak dolasip boy atmak ve sonunda,
marifet si're koyup kameri, yildizlari,
aska getirmek midir, evde kalmis kizlari?
istemem eksik olsun! yahut san olsun diye,
meshur bir kitapciya giderek, veresiye
siir mecmuasi mi bastirmali? istemem
eksik olsun! acaba bulup bir alay sersem
meyhane kosesinde dahi olmak mi huner?
istemem eksik olsun! bir tek siirle yer yer
dolasip da herkesten alkis mi dilenmeli?
istemem eksik olsun! yoksa bir suru keli
sirma sacli diyerek goge mi cikarmali?
yoksa odum kopsun bir allahin aptali
gazeteye bir tenkit yazacak diye her gun?
yahut sayiklamak mi lazim: "adim gorunsun
aman!" diye su meshur mercure ceridesinde?
istemem eksik olsun! ve ta son nefesinde
bile cekinmek, korkmak, benzi sararmak, bitmek,
siir yazacak yerde ziyaretlere gitmek,
karsisinda zoraki siritmak her abusun.
eksik olsun istemem, istemem eksik olsun!
fakat sarki soylemek, gulmek, dalmak hulyaya,
yapayalniz, ama hur, seyahat etmek aya,
goren gozu, cinlayan sesi olmak ve cani
isteyince sapkayi ters giymek, karisani
olmamak. bir hic icin ya kilicina veya
kalemine sarilmak ve ancak duya duya
yazmak, sonra dagayet tevazula kendine:
cocugum! demek, butun bunlari hos gor yine,
hos gor bu cicekleri, hatta bu kuru dali,
bunlar yabanin degil, kendi bahcenin mali!
varsin, kucucuk olsun futuhatin, fakat bil,
onu fetheden sensin, yoksa baskasi degil.
ara hakkini hatta kendi nefsinden bile.
velhasil bir tufeyli sarmasik zilletiyle
tirmanma! varsin boyun olmasin sogut kadar,
bulutlara cikmazsa yapraklarin ne zarar?
kavaklar sira sira dikilse dekarsina
boy ver, dayanmaksizin, yalniz ve tek basina!